Van origine komen ze uit Centraal-Afrika en Zuid-Azië, maar ze blijken helemaal gèk op Hollandse appels, bij voorkeur die uit de Kasteeltuin van Slot Assumburg.
(bron: NH Nieuws)
We hebben het over de halsbandparkieten. Ooit kwamen ze bij ons het land binnen als volièrevogels, maar nadat er blijkbaar een aantal aan hun baasjes waren ontsnapt lijkt er geen houden meer aan. De diertjes blijken behept met een indrukwekkende paringsdrang waardoor het aantal halsbandparkieten in Nederland inmiddels is opgelopen tot ongeveer tienduizend, vooral geconcentreerd in en om de Randstad.
Dat aantal neemt naar schatting met ongeveer 20% per jaar toe, en het lijkt een kwestie van tijd dat deze groene exoot een koppositie gaat veroveren bij de landelijke vogeltelling, waar nu nog steeds de huismus onaantastbaar aan kop gaat. Dat heeft alles te maken met het feit dat deze exoot geen natuurlijke vijanden kent en daarbij in de drukbevolkte Randstad volop voedsel kan vinden.
Het voedsel waar halsbandparkieten zich het meest op richten zijn zaden, noten en fruit. Liefst vers, halfrijp fruit, vers van de boom. En dat laatste is een plaag voor iedere tuinder met fruitbomen op zijn grond. Daar komt bij dat de halsbandparkieten de onhebbelijke eigenschap hebben om een stuk fruit niet helemaal op te eten, maar telkens na een paar happen over te vliegen naar een volgende vrucht om die aan te vreten.
In de kasteeltuin van Assumburg, waar ook kolonie halsbandparkieten is gevestigd en waar ook appelbomen staan, kan men erover meepraten.
Na valk en nep-havik nu netten
Bestuurslid Chris Bakker van Kasteeltuin Assumburg tegen mediapartner NH Nieuws: “Ze vreten alles op. We hebben hier drie appelbomen, maar er blijft op deze manier niets over van de oogst! We hebben al van alles geprobeerd: een valk in de tuin, en later een nep-havik. Maar dat mocht allemaal niet baten. En nu dus netten”.
De proef met de netten is in samenwerking met de gemeente gestart. “De netten zijn slechts een lapmiddel, geen structurele oplossing, aldus Brantjes. “Het oprukken van deze parkiet is het echte probleem. Wil je dat aanpakken dat moeten we de populatie, zoals we dat ook bij de herten doen, terugdringen”.
Hiermee doelt Brantjes op de Amsterdamse Waterleidingduinen, waar de damhertenpopulatie zo is toegenomen dat men is overgegaan tot het afschieten van de herten. Alleen lijkt dat niet echt een logische oplossing voor het probleem met de halsbandparkieten. Dàn maar netten er omheen, ook al verdient dat geen schoonheidsprijs.
