Column van de Dag: Invloeden en mensen…

Foto: Charles Duijff

Een nieuwe column van de Haarlems/Beverwijkse musicus Ruud Jansen waarin hij zijn lezers laat kennismaken met de mensen die het meest invloed hebben gehad op zijn muzikale leven.

(tekst Ruud Jansen, foto’s Charles Duijff)

Zo zat ik eens te denken….Ja echt, soms doe ik dat. Dan denk je wel eens na over de mensen, die het meest invloed op je gehad hebben op je muzikale leven. Voor een muzikant als ik, die echt bijna alle stijlen wel gespeeld heeft zijn dat er nogal wat. Maar die stijlen komen later in deze column. Laat ik het eerst eens hebben over mensen. Mensen, zonder wie ik niet geworden zou zijn die ik ben…..

Piet Oost
De directeur van het internaat in Huis ter Heide,  die me naar pianoles stuurde. Zo begon het toen ik negen jaar was.

Aad Broersen
De man die mij de liefde voor Bach en het orgel bijbracht. Hij zag in mij een goed kerk organist. Helaas, dat is er niet van gekomen.

Mijn moeder
Ach ja ze ging veel te vroeg heen, maar als zij mij niet attent had gemaakt op die ene advertentie, was ik nooit in een bandje terecht gekomen. Gelukkig heeft ze toch nog een deel van mijn “succes” mee gekregen. Veel later schreef ik voor haar het nummer “Thirty Years” Helaas heeft ze dat nooit gehoord.

Mijn vader
Ach ik ben geworden wat hij helemaal niet wilde. Hij zag voor mij een carrière als pianostemmer en kerkorganist. Alles was geregeld. Ik kon als volontair het vak leren bij Koot in Haarlem. Toch was ie later wel trots en kreeg ik zelfs een orgel van hem…..

Mijn oma van Wijk
Als zij mij niet haar spaarcentjes had geleend was het met dat bandje ook niets geworden. Zo kon ik mijn eerste orgeltje kopen…

Dane Clark (vader Alain) Door hem leerde ik de soulmuziek waarderen en liefhebben Mijn oom Loek
Hij voelde zich een beetje mijn manager, schreef me zonder dat ik het wist in voor een orgelconcours. Het eerste jaar werd het niets, maar, wat de bemiddelaar van het Arbeidsbureau maar niet wilde lukken, lukte hem wel… Hij stapte gewoon op de hoofdvertegenwoordiger van Yamaha af en ik rolde wel de muziekhandel in. Het tweede jaar ging het beter, ik werd 2e en uiteindelijk won ik ook een paar keer, in 1974 en 1976.

Potgieser
Mijn 2e werkgever in de muziekhandel. Hij had een piano- en orgelzaak in Beverwijk. Daar leerde ik het vak van verkoper en leerde commercieel denken.

Mevrouw Loewenberg
Iemand die ik zeker niet mag vergeten te noemen is deze dame, importrice van Yamaha. Zij gaf me de kans demonstrateur bij Yamaha te worden en zo speelde ik door het hele land in shows, winkels, beurzen etc.

Charles Duijff
Als hij me niet had gebeld om op een bruiloft te spelen, was er nooit een Ruud Jansen Band geweest denk ik. Hij kwam precies op het juiste moment. Ik verkocht orgels en piano’s, gaf les, maar voor de rest, een zwalkend stuurloos schip.Tot zover over personen, dan de stijlen muziek
Vele stijlen heb ik gespeeld. Begonnen in een top 40 bandje, daarna een Soulband, daarna een Rockband, daarna een jazzrock band, een jazz trio, een dixielandorkest en uiteindelijk mijn eigen band, die het 40 jaar, in diverse samenstellingen, heeft volgehouden. Voeg daaraan toe de vele solo-optredens en mijn bijna 25 jarige verbintenis aan een pianobar! Dit alles heeft van mij een veelzijdig muzikant gemaakt.

Artiesten
En dan, welke artiesten hebben mij het meest beïnvloed? Dat zijn er velen, en dat hing ook weer samen met de bandjes waarin ik speelde. Kijk, The Beatles, dat is genoegzaam bekend (zie vorige column…) Maar ik zal nog een paar namen noemen:

Otis Redding, The King of Soul, Rick v. d. Linden, maar dat wist u al, Jimmy Smith, gigant op de Hammond, Oscar Peterson, gigant op de piano. En natuurlijk bands als Blood Sweat & Tears, Chicago The Nice, Emerson Lake & Palmer, Crosby, Stills, Nash & Young, en Yes.

Van al die mensen en bands heb ik ook werk gespeeld. Niet zo goed als zij natuurlijk maar toch….En weet u, dan ben je zielsgelukkig, dat je deze prachtige muziekontwikkeling, vanaf de jaren zestig hebt mogen meemaken. Eigenlijk is dat een groot wonder! Want naar mijn mening, is er nooit zo’n muzikale revolutie geweest, als tussen 1965 en begin tachtiger jaren. De popmuziek die volwassen werd en serieus werd genomen. Ja, ik ben wat dat betreft, een bevoorrecht mens. En eigenlijk moet ik hier al die genoemde mensen, die mij gebracht hebben waar ik nu ben, een hartelijk dank je wel toeroepen. Want, zonder hen, en dat weet ik zeker, zou mijn leven er een van 12 ambachten en 13 ongelukken geweest zijn……En ook al ben ik nu dan gestopt met de actieve muziekbeoefening, toch blijft de muziek mij bezighouden. En dat is heerlijk. Ik begeleid nu een aantal koren en een theatergroep, en dat is weer een heel ander facet van het mooie muzikanten vak….

WORDT VERVOLGD

Cookieinstellingen