In zijn nieuwste column vertelt musicus Ruud Jansen over zijn verzameling vinyl, cassettes en CD’s. En dan niet zozeer over de verzameling die hij aanschafte, maar meer over de exemplaren die hij zelf uitbracht. ‘In eigen beheer’ heet dat, zoals de LP ‘Live at the Sun’, opgenomen in Wijk aan Zee, waarvan Ruud er nog een ’zonnig’ aantal exemplaren van in de kast heeft staan.
Vinyl, cassettes en vele CD’s… een deel van mijn pensioengeld naar ik vrees! (door: Ruud Jansen)
Als je dan toch bezig bent, om herinneringen aan je muzikantenleven op te halen, moet je het natuurlijk ook over geluidsdragers hebben. Lp’s singles, Cassettes, Video’s, en CD’s. Nou, ik heb er heel wat gemaakt! Was er een grote hit of succes bij? Nee echt niet…Ik ben geen platenmiljonair geworden, sterker nog, het waren voor het grootste deel schepen van bijleg. Maar, Jansen, niet klagen. Je hebt het geprobeerd en het is niet gelukt. Maar daarentegen, het avontuur was leuk en vooral ook leerzaam.
Zullen we dan maar?
De eerste schreden op het platenpad was in 1968. De “king size single” van the Soulful Blues Quality, uitgebracht door de Haarlemse Sociëteit Daddy’s. Jan Hupkens leurde met zijn bandje langs de platenmaatschappijen, ving overal bot en dacht “Dan doe ik het zelf!” En zo verscheen de single met 3 nummers van mijn hand. Wasting my time, Practical English en Sweet Wine. Voor het eerst kwamen we in een heuse opnamestudio, Soundpush in Blaricum. De opnames vonden ’s nachts plaats. Ik mocht spelen op een Hammond orgel. Het enige nadeel was dat ik, en verder ook niemand, wist hoe het ding werkte. Ja hallo, ik was een orgeltje gewend met 3 knoppen…..(hieronder Soulful-zanger Dane Clark met zijn zoon Alain)
Vanaf 1975
Dan een tijdje niets tot 1975. Ik maakte toen deel uit van het kwartet van Billy B Jacket en wij mochten een lp maken door de tussenkomst van een vriendje van Willem Kreuger, in de stille uurtjes van de studio. Een instrumentale plaat met jazzy stukken en shuffles. Er stonden wel weer een paar composities van mij op. Te weten, Happy Day en Love Confession.
In het zelfde jaar bracht Jan Hupkens, ja, hij weer, een live lp uit die werd opgenomen in het Wapen van Heemskerk in Alkmaar. Bluesy Rhythm from the Dutch Westcoast. Ik deed mee met de Alcmar Rock Foudation, met Hein Piscaer, Charles Duijff en Rob ten Bokum. Er stonden 2 nummers van ons op, waaronder een eigen werkje: Do you think you’re gonna make it, en Money. Dat laatste heeft het zeker niet opgebracht…
1977
In 1977 de volgende poging. Ik was in Japan geweest en mijn toenmalige drummer was platenplugger en kreeg het voor elkaar, dat ik een orgelplaat mocht maken, mede natuurlijk door mijn reis naar Japan in 1976. Twee orgels gebruikte ik. Mijn geliefde Yamaha EX 42, en van het zelfde merk de GX1. Ik was dus de eerste, die er in Nederland een lp op maakte. Ik weet nog dat tijdens de opnamen de Golden Earring in een studio naast mij bezig was met de opnamen voor een nieuwe plaat. Het had heel weinig gescheeld of ik had op die plaat meegespeeld, maar uiteindelijk verkozen ze echte blazers, in plaats van een synthesizer. Mijn plaat heette “Live at the Safariclub” en was totaal niet live. Men had tussen de nummers een applausbandje laten meelopen zodat het net live leek….Een jaar later kreeg ik weer een kans. Weer een orgelplaat voor Yamaha. De titel, hoe kan het anders, Yamaha hits. Met ritmische begeleiding van Charles op drums en bassist Frank Noya (Film van Ome Willem). Productie van deze plaat was in handen van Ted Powder. Allemaal liedjes, die min of meer bekend waren, met een eigen liedje en dat was nog een bewerking van een stuk van Beethoven.
Dan breekt het jaar 1980 aan
Het jaar waarin John Lennon vermoord werd. Ik was daar dermate kapot van dat ik, toen ik ’s avonds thuis kwam uit mijn werk, achter mijn orgel ben gaan zitten, en een herdenkingssong maakte. Today I lost a Friend. Ik zocht wat sponsoring en zo reisden Charles, Hein en ik naar het Overijsselse Wijhe waar wij de single opnamen. Op de B-kant kwam een werkje, dat was ontstaan uit een jam met Hein: Melafunk. Rick v. d. Linden hielp mij met wat arrangementen, en in 1981 brachten we de single in eigen beheer uit. En wonder boven wonder, hij werd in Noord Holland goed verkocht. Landelijk werd het niets, omdat de radiostations hem niet wilden draaien vanwege vermeende “lijkenpikkerij” Men was achterdochtig geworden na “I remenber Elvis Presley” van Danny Mirror. (zie mijn eerdere column de 5e Beatle) 
1982
Door een Haarlemse “vriend” kwamen we in 1982 terecht bij een boekingskantoor. Die zou ons wel eens even laten doorbreken. We mochten ook een lp maken. Dagen zijn Hein, Charles en ik samen met een Ierse gitarist bezig geweest.. Allemaal eigen nummers, muziek van mij, teksten van Charles. Heeft u die plaat nooit gezien? Nou troost u, wij ook niet! Op zeker moment kwam het verhaal dat de opnames gestolen waren en vernietigd. Dag lp.
1984
Maar goed, moed verloren, al verloren en in 1984 mocht ik weer een orgelplaat maken op de Yamaha FX 20. Soloband. Was ik eigenlijk best wel trots op. Geen andere muzikanten, 1 man en 1 orgel.
1986
Het jaar 1986 brak aan en een collega band uit Beverwijk, Haddock, had het plan een live-lp op te nemen in het Concertgebouw in Haarlem. Een mobiele studio werd gehuurd, en ik dacht, “Ach als zoiets dan toch in de buurt is, dan wij ook maar”. Dus er werd afgesproken dat diezelfde studio de volgende dag door zou rijden naar Wijk aan Zee, waar wij bij Café de Zon ook een heuse live lp opnamen. “Live at the sun” was de titel. Met Charles, Hein, Dick Jongman, Jan-Peter Bast en Dorien Teeuwisse namen we een aantal stukken op die in dit juni van dat jaar op lp uitkwamen. Covers, uiteraard, maar ook 2 nummers van de hand van Dick Jongman en twee van mijn hand. (hieronder If We Only Could Be One van Jansen & Jongman
Wilt u er nog een? Ik heb er nog een stuk of 100….. Omdat ook in 1986 de Soulful weer bij elkaar kwam, vond ik dat er nu maar eens een goede geluidsdrager van de band moest komen. Dezelfde mobiele studio werd weer ingehuurd en in juni 1988 namen we in Hoeve Adrichem in Beverwijk de cd Live at Hoeve Adrichem op.
Henny Huisman’s Soundmix-show
Omdat ik ook in deze periode begon met het maken van orkestbanden voor de Soundmixshow van Henny Huisman, was er intussen een leuke semi-professionele studio ontstaan, eerst in mijn winkel aan de Groenelaan, later verhuisd naar de Zeestraat. En als je dan de spullen toch hebt….ga je ook andere dingen proberen. Ik bracht twee cassettebandjes uit onder de naam Dream Music. Instrumentale muziek, met hoofdzakelijk muziek van eigen hand. In 2013 werd een remake hiervan gepubliceerd via de streaming audiomedia.
Een lange medialoze periode ging voorbij. We maakten hier en daar wat demo’s ter promotie, maar het grote werk kwam weer in 1997. Dertig jaar in het muzikanten vak, hoe vier je dat? Nee, geen concert deze keer maar een cd! Weer wat sponsoring zoeken en er werd met de toen net verse formatie van de RJB een cd opgenomen. “30 years, a battle of keys” Uitsluitend eigen werk met een uitzondering, een nummer van Dick Jongman. Met Charles op drums, Hans van Bree, op bas, Jan v. d. Veen en Dick Jongman op gitaar, Zangeressen Georgia v. d. Leden en Ariënne Groenewoud. Verder echte blazers, en popkoor Sivolta. Een cd die ik zelf nog regelmatig draai, omdat ik er gewoon trots op ben. Door toedoen van Kees Koek en Jeroen v. d. Boom, kwam er van de cd ook nog een single uit. “Louise”. In een Nederlandse en Engelse versie. Hieronder de titelsong 30 Years
Er is nog wel meer, maar dan wordt de column te lang dus voor nu laat ik het hierbij.
Tot slot: Sommige dingen zijn er nog. De cd 30 years en de single Louise zijn te vinden op de bekende streaming audio media. En de LP Live at the Sun staat hier nog in de kast…
Slotwoord Nieuws.nl-redacteur Charles Duijff
Die LP’s ‘Live at the Sun’ zijn inmiddels pure collectors-items. Ik draaide hem onlangs zelf weer eens. Onder meer de fantastische zangeres Dorien Teeuwisse zingt daarop het prachtige nummer ‘Many Rivers To Cross’, een van mijn favorieten. U kent het wellicht van UB-40. Mocht u een exemplaar willen bemachtigen, Ruud heeft er dus nog een aantal. Stuur dan een email naar [email protected] en… dat wil ik (Charles) dan persoonlijk even kwijt… scheep hem niet af met een fooitje. Na het lezen van deze column begrijpt u vast wel waarom.
