Een nieuwe column van Bosw8er Evert-Jan Woudsma, die ziet hoe in de laatste dagen van de vakantie de natuur al zichtbaar aan het afscheid nemen is van de zomer.
Verandering (tekst en foto’s: Evert-Jan Woudsma)
Op het moment dat ik dit schrijf lopen de temperaturen weer op naar echte zomerse waarden. De laatste dagen van de vakantie worden ingevuld. Even waren we weg. Even waren we in een andere omgeving, andere slaapplaats en andere activiteiten. We hebben ervan genoten en maken ons klaar voor de structuur van volgend week. Terwijl een oud gezegde ons heeft geleerd; Verandering van spijs, doet eten.
Voor die verandering gaan we naar buiten. De zomer nadert haar eind en heel in de verte laat de herfst al van zich horen. Een enkele paddenstoel, de vele bessen, bramen en andere vruchten. Allemaal kondigen ze het eind van de zomer aan. De koekoek en de gierzwaluw zijn allang weer terug naar hun overwinteringsgebied en menig andere zomergast klontert samen met soortgenoten.
Als je nu naar buiten gaat kan dat zorgen voor verwarring. Je ziet bloemen bloeien die vele vlinders lokken, libellen zweven in de nabijheid van de poel en de heide kleurt paars. Ook de temperatuur doet nog een duit in het zakje van de zomer. Op de bosbodem liggen echter de eerste eikels en komen voorzichtig her en der paddenstoelen tevoorschijn. Het blad heeft allang niet meer die frisse groene kleur en is aan alle kanten aangevreten door rupsen en andere insecten.
Spinnenwebben verschijnen en in de ochtend is het mistig en de lage zon lukt het niet meer om het gras midden op de dag droog te krijgen. Een fantastische periode is aangebroken. Een periode die ligt tussen de zomer en de herfst. Een periode waarin zoveel gebeurt en zoveel is te zien, dat je bijna gedwongen wordt om naar buiten te gaan. Want niets is zo blijvend als verandering en dat vinden we stiekem toch wel leuk.
