Vandaag 55 jaar geleden, op 18 november 1967, schreef de tweejarige Corrina Konijnenberg televisiegeschiedenis bij Dorus op schoot met een ‘eindeloze’ versie van Poessie Mauw.
(tekst: Wim Meijer)
Troetelzwervers
Het is misschien voer voor psychologen, maar het is wonderlijk te constateren dat zwerversfiguren het erg goed doen bij het grote publiek. Althans, zolang het in films en op televisie is, want fysiek houden we toch meestal liever een paar metertjes afstand. Maar ook al hebben zwervers materieel helemaal niets, ze hebben iets waar we soms allemaal naar hunkeren: vrijheid. Ze kunnen gaan en staan waar ze willen. Geen verplichtingen, geen verantwoordelijkheden, geen hypotheek of huurschuld, geen klok, geen kalender….. het enige wat ze hebben is iedere dag weer die nieuwe dag in de gratis natuur om hen heen.
Ik vermoed dat hier het succesgeheim van de zwerver ligt. Hij moet z’n geluk halen uit de ‘gewone dingen’ die hij móet zien om te kunnen overleven. Gewone dingen, die de meeste van ons helemaal niet meer zien., omdat we worden overspoeld door de haast en de ‘must have’ van de consumptiemaatschappij.
Twee motten voor optimaal geluk
Voor Swiebertje geen drang naar ‘beter en meer’. Zolang hij kan slapen in de hooiberg en z’n bakkie koffie krijgt bij Saartje komt hij z’n tijd wel door. En bij Dorus hoef je echt niet aan te komen met een ‘chihuahua met verwen-handleiding’. Hij vindt z’n geluk desnoods met een paar motten in z’n oude jas.
Eigenlijk is het best wonderlijk dat Dorus, de legendarische creatie van Tom Manders, zo’n doorslaand succes werd. Dorus brak door en had zijn grootste successen in de periode tweede helft vijftiger jaren, een periode waarin Nederland volop in de wederopbouwfase zat. Er was, in vergelijking met nu, nog weinig sprake van bezit. Daarentegen wel van zorgen en verwerking. En wat dat betreft zette Dorus toch een soort van troost neer, met als boodschap dat geluk niet per definitie afhankelijk is van materieel bezit.
Poessie Mauw
Geluk en succes zit in heel kleine dingen. Dat bleek wel op 18 november 1967. Op die datum werd op de televisie het programma ‘Bij Dorus op schoot’ uitgezonden, een televisieserie waarin kinderen op schoot van Neerlands troetelzwerver liedjes zongen. Bij deze aflevering verscheen de tweejarige Corrina Konijnenburg met een geheel eigen (en eindeloze) versie van het liedje Poessie Mauw. Zittend bij Dorus bleef de kleine peuter de woorden Poessie Mauw eindeloos zingen, omdat ze blijkbaar de rest van de tekst van het liedje niet kende. Het ‘onbewogen’ uiterlijk van Dorus in combinatie van de onbevangen performance van de peuter werkte landelijk aanstekelijk. Het leverde de kleine Corrina de status op van bekende Nederlander. Het optreden werd pure Nederlandse televisiegeschiedenis en zou gedurende tientallen jaren eindeloos worden herhaald.
Zilveren Roos en eigen Revuecafé
Hoe verder iets weg ligt in de geschiedenis, hoe meer iets een eigen leven kan gaan leiden. Poessie Mauw werd een legendarisch succes, maar natuurlijk niet gezichtsbepalend voor Dorus. Het programma ‘Bij Dorus op schoot’, dateert eigenlijk al een beetje uit de ‘nadagen’ van Dorus. Daarvoor had hij al 10 jaar lang het Nederlandse televisiepubliek vermaakt met een boodschap van ‘ontnuchterende eenvoud’. Hij maakte tientallen hits met nummers zoals ’“Twee motten”, “Zorg dat je erbij komt”, “Als ik wist dat je zou komen” en “Lompen en Metalen”.
In 1967 won hij de Zilveren Roos op het internationale televisiefestival van Montreux,. En jarenlang had hij zijn eigen cabaretshow op het Amsterdamse Rembrandsplein “Revuecafé Saint-Germain-des-Prés” dat tevens de springplank vormde voor toen jonge cabaretiers, zoals Henk Elsink en Jan Blaaser. Cabaret met legendarische acts zoals de (onderstaande) bierscene uit 1966:
Tragiek
Hoe tragiek naadloos verbonden is aan de ‘zwerver’, bleek ook bij Dorus. Hij was pas 51 jaar toen hij overleed. Na een relatief licht auto-ongeluk werd bij onderzoek in het ziekenhuis longkanker bij hem ontdekt. Drie weken na die ontdekking overleed hij aan een hartinfarct. En Corrina Konijnenberg: Zij overleed op 31 juli 2002 op 37-jarige leeftijd aan de gevolgen van baarmoederhalskanker.
Bij Dorus en Corrina geldt: het waren de kleine dingen die het deden. Ze waren echter niet alleen klein, ze duurden ook te kort!
Tot slot nog een optreden van Dorus bij Één van de Acht.
