Column van de Dag: Wat luisteren en bewegen met elkaar te maken hebben

In de serie columns op Nieuws.nl van ondernemers binnen het Oude Administratiegebouw in Castricum die zich bezig houden met o.a. training en coaching, voedings- en gewichtsconsult en traditionele en complementaire geneeskunde. Vandaag het woord aan Annemieke Hoogeboom-Veldt, kindertherapeut en coach voor kids, ouders en onderwijs.

Wat luisteren en bewegen met elkaar te maken hebben
(door: Annemieke Hoogeboom-Veldt)

Steeds meer ouders zeggen dit soort dingen tegen hun kind als ze in de speeltuin zijn. Met liefde bedoeld hoogstwaarschijnlijk, om ze te behoeden voor valpartijen.

De meeste kinderen zullen waarschijnlijk niet reageren op deze opmerkingen en gewoon verder hun gang gaan. Het lijkt dat ze niet luisteren, maar eigenlijk luisteren ze juist heel goed naar hun eigen, innerlijke bewegingsdrang.

Het vermogen van kinderen om te bewegen en spelen wordt in onze maatschappij meer dan ooit beperkt. We proberen ze te beschermen door te zeggen dat ze vooral niet te hoog en ‘gevaarlijk’ moeten doen.

Maar door constant over kinderen te waken, hun bewegingen te beperken en hun speeltijd te verkorten, veroorzaken we meer kwaad dan goed. Onderzoek heeft aangetoond dat kinderen die zo beperkt worden, gedragsproblemen kunnen creëren.

Schermtijd
Uit recent onderzoek blijkt dat het gemiddelde kind acht uur per dag (!) doorbrengt voor schermen (televisie, videospellen, computers, smartphones, enzovoort). De laatste jaren is er op de meeste scholen ook behoorlijk wat schermtijd ingeslopen. Kinderen die hun leerstof verwerken op een tablet of laptop, en de digitale schoolborden die hun intrede hebben gedaan. Natuurlijk zitten er veel voordelen aan deze moderne techniek. Maar tot mijn schrik zie ik in steeds meer klassen de kinderen ook tijdens hun ‘pauze’ als zombies naar filmpjes op dat digitale schoolbord staren. Waarom geen tijd voor bewust eten, proeven en een praatje maken? Buiten het feit dat de tere kinderbreinen zo veel te lang blootstaan aan deze prikkels, vind ik deze pauze tijd bedoeld om ‘echt’ te ontspannen en even niets te hoeven. Superbelangrijk voor de hersenen, om in de middag weer nieuwe informatie op te kunnen nemen.

Luisteren, aandacht en stilzitten
Terugkomend op het aantal uren dat een kind achter een scherm doorbrengt, al deze tijd wordt dus niet benut voor essentiële, lichamelijke ontwikkelingsprocessen. Processen als het ontwikkelen van lichaamsbesef en gevoel van evenwicht bijvoorbeeld. Deze twee vaardigheden zijn nodig om te kunnen luisteren, focussen en stilzitten. De meest kritieke tijd om dit te leren is vóór de leeftijd van zes jaar, maar ontwikkelt zich de jaren daarna ook door. Ik ben overtuigd van een verband tussen het hoge aantal uren schermtijd en de tendens dat steeds meer kinderen moeite hebben met luisteren, aandacht, concentratie en stilzitten.

Zintuigen
Het evenwichtszintuig staat ook nog eens in verbinding met alle andere zintuigen. Als het evenwichtsorgaan zich niet goed ontwikkelt, zullen andere zintuigen moeite hebben om goed te functioneren. Kinderen hebben dan geen andere keuze dan te friemelen, gefrustreerd te raken, te vallen en moeite te hebben met concentratie en luisteren. Ook kleding aantrekken, nieuwe voedingsmiddelen uitproberen en huiswerk maken, worden onoverkomelijke taken als kinderen geen sterk evenwichtsgevoel of goed ontwikkeld lichaamsbesef hebben.

De oplossing is eenvouding. We moeten onze kinderen naar buiten sturen, idealiter drie uur per dag. Op school liggen daar veel kansen. Na een uurtje rekenen of taal, eerst een kwartier naar buiten voor er aan een volgend vak begonnen wordt. Buiten kunnen kinderen draaien, springen, zwaaien, springen, harken, graven, oftewel diverse bewegingservaringen opdoen die bijdragen aan een goed fundament in hun brein, nodig om goed tot leren te komen! Het zal rust en betere focus brengen in de klas. Kinderen zullen in kortere tijd meer leren en rustiger thuiskomen. Welke docent en ouder wil dat nou niet? Kijk voor meer informatie op of mail naar