Voor de familie Dekker uit Heemskerk is de dag van gisteren onvergetelijk in meerdere opzichten: een prachtige, sportieve en gedenkwaardige dag, waarbij alle doelstellingen werden gerealiseerd, zowel sportief als op het gebied van sponsoring. Alleen het slot had iets minder ‘sensationeel’ gemogen.
Gisteren rond het middag uur meldde Arjan Dekker al dat de top door alle leden was bereikt. Daarna zouden nog meer beklimmingen volgen, totdat… de weergoden zich lieten gelden.
Aan het begin van de avond zorgde een stevig onweer ervoor dat de organisatie rond 19.00 uur moest besluiten om de tocht stil te leggen. Dat was een uur eerder dan de beoogde eindtijd van 20.00u. Directe aanleiding was het feit dat de organisatie niet langer kon instaan voor de veiligheid van de deelnemers. Dat werd pijnlijk benadrukt door het feit dat een Nederlandse vrijwilliger op zijn motor tijdens het noodweer door de bliksem geraakt. De man is naar een ziekenhuis in Grenoble gebracht. Zijn toestand is stabiel.
De mensen die tijdens het noodweer nog onderweg waren werden opgehaald met busjes en overgebracht naar veilige locaties zoals diverse gebouwen langs de route.
Vast op de top
Ook voor enkele deelnemers van het Heemskerkse Inkie-team was dat het geval. Arjan Dekker hierover: “De bliksem was ingeslagen na bocht 7. Wij waren op dat moment boven en zouden na 20.00 uur naar beneden kunnen. Door de inslag waren 2 begeleidende motorrijders, begeleiders van de saamhorigheidsklim, gewond geraakt. Toen besloten werd om de saamhorigheidsklim af te gelasten moesten we boven wachten totdat alle renners die nog op de flanken van de berg stonden naar boven waren gebracht door de organisatie. Wij zaten dus vast. Alp d'huez werd echt een zooitje.
Schuilen onder vrachtwagen
Van ons team zaten Herman Job en Jelle nog vast in bocht 7. Daar schuilden ze onder een vrachtwagen voor de hagel en de kou. Uiteindelijk zijn ze door de organisatie gehuld in warmhoud-folie en naar een kerk gebracht. Tenslotte werden Ze , behoorlijk onderkoeld, naar boven gebracht.
Uiteindelijk werd de weg naar beneden rond 21.30 uur vrijgegeven, waarna iedereen, zich weliswaar worstelend door een gigantische drukte, weer veilig beneden kwam.
Ondanks het turbulente slot kan de familie Dekker met een goed gevoel terugkijken op een memorabele dag. Inkie kan trots zijn op ‘haar jongens’!.