"Mag je ook huppelen tijdens een hardloopwedstrijd"?

Afgelopen zondag werd in Heemskerk de jaarlijkse Assumburgloop georganiseerd, een recreatieloop over 10 kilometer voor volwassenen en 2,5 kilometer voor jeugd tot en met 15 jaar. Onder die jeugd de 3-jarige Rosa Yang.

Eigenlijk was het de bedoeling dat Rosa alleen maar mee zou gaan om haar broer Sebastiaan (8) aan te moedigen. Alleen dacht Rosa daar zelf anders over. Waarschijnlijk vanuit de gedachte 'Wat mijn broer kan, kan ik ook' stond ze die ochtend plotseling beneden, gehuld in sportkleding en met zweetband om haar hoofd met de nuchtere melding: "Ik doe ook mee!". De goedbedoelde waarschuwing van haar ouders, dat 2,5 kilometer toch wel erg lang was, vond geen gehoor bij de sportieve peuter, en dus stond ze zondagochtend, samen met haar broer aan de start.

Overigens was de Assumburgloop niet haar allereerste hardloopervaring. Al twee keer heeft Rosa, tijdens de marathon van Amsterdam, meegelopen met de 1 kilometer lange kidsrun, waarvan het parcours door de straat voert waar haar opa en oma wonen. Wellicht dat daar haar liefde voor het hardlopen is ontstaan.

Vorig jaar stond Rosa bij de Assumburgloop nog aan de kant om de lopertjes aan te moedigen, maar dit keer werd 't toch háár feestje. Het feit dat er voor de jeugd slechts één leeftijdscategorie was (t/m 15 jaar) en zij daardoor afgetekend de jongste was, maakte voor haar niets uit. Voor haar gold slechts het heilige sportprincipe 'meedoen is belangrijker dan winnen'. Terwijl de andere deelnemers van haar demarreerden trotseerde Rosa in haar eigen cadans de 2,5 kilometer. Toen dit na enige tijd een beetje saai werd vroeg ze aan haar vader: "Mag je ook huppelen bij een hardloopwedstrijd"? "Natuurlijk" antwoordde haar vader, waarna ze haar weg afwisselend huppelend en hardlopend vervolgde.

Na ongeveer 21 minuten bereikte Rosa, weliswaar als laatste, maar onder aanmoedigingen en begeleiding van de reeds gefinishte kinderen, de eindstreep. Daarmee heeft ze Assumburgloop-geschiedenis geschreven als jongste deelnemertje ooit.

Of Rosa zich zal ontwikkelen tot Nederlandse atletiektalent voor de toekomst? De tijd zal 't leren. Voorlopig hebben haar ouders de prioriteit toch gelegd op het halen van haar zwemdiploma. Daarna mag ze lid worden van een sportclub. En of dat atletiek wordt? Dat is nog maar de vraag, want eigenlijk wil ze ook wel graag voetballer worden.