Vandaag 70 jaar geleden zagen we ze voor ’t eerst vliegen: Schotels! Vliegende schotels! Het verhaal achter de Wereld UFO-dag, ieder jaar op 2 juli, waarop veel mensen op pad gaan om UFO’s te fotograferen en aliëns te spotten.
We are not alone
Niemand heeft nog ooit een Alien gezien, terwijl het bijna niet voor te stellen is dat er géén buitenaards leven zou bestaan. Ga na: het heelal bestaat uit miljarden sterrenstelsels met ieder weer miljarden sterren, die op hun beurt weer meerdere planeten hebben. Dat er dan uitsluitend leven zou zijn op die kleine blauwe bal van ons is wel heel onwaarschijnlijk. En ik zeg wel zo stellig dat nog nooit iemand een alien heeft gezien, maar is dat ook zo? In Roswell, in New Mexico, denken ze daar in ieder geval heel anders over.
UFO of weerballon?
Op 2 juli 1947 verklaarde de persdienst van het Roswell Army Air Field (RAAF) in een officieel persbericht, dat een neergestorte vliegende schotel, een ufo, was geborgen. De UFO zou zijn neergestort op het land van een boerderij in de omgeving van het plaatsje Roswell. Een dag later zag men het echter opeens helemaal anders. De ‘vliegende schotel’ zou geen ‘vliegende schotel’ zijn geweest, maar een weerballon. Het is op z’n zachtst gezegd wonderlijk dat niemand toen twijfelde aan tenminste één van de verklaringen. Immers: Ook in 1947 bestonden er al brillen.
Getuigenis na 30 jaar
Uiteindelijk duurde het vervolgens 30 jaar totdat in 1978 de Canadese ufo-onderzoeker Stanton T. Friedman in contact kwam met oud-majoor Jesse Marcel. Deze was in 1947 betrokken geweest bij de berging van ‘de weerballon’. Als majoor buiten dienst verklaarde Marcel tegenover Friedman, dat het wel degelijk een buitenaards ruimtevaartuig was geweest dat ze hadden geborgen. In Roswell vond Friedman nog tientallen andere getuigen, onder wie zelfs een generaal, die de lezing van Marcel bevestigden. Nadat Friedman een boek had geschreven met zijn bevindingen rond Roswell meldden zich nog meer getuigen. En ook volgden er nog meer publicaties en boeken met nieuwe visies rond dit bijzondere incident.
Project Mogul
Toch duurde het weer twintig jaar voordat de Amerikaanse Luchtmacht weer iets van zich liet horen. In 1998 kwam de US Air Force met een geheel nieuwe uitleg. Dit gebeurde in een speciale persconferentie die zelfs rechtstreeks werd uitgezonden door CNN en waarin de luchtmacht verklaarde dat ze in 1947 werkte aan het Project Mogul. Dit was een spionage-project, onder leiding van Charles B. Moore, waarbij de luchtmacht probeerde om met behulp van weerballonnen met opname-apparatuur de Russische vorderingen op nucleair gebied in beeld te brengen. Het zou een van die ballonnen zijn die was neergestort bij Roswell. Om de spionage-operatie niet in gevaar te brengen had de Amerikaanse Luchtmacht nooit ‘open kaart’ kunnen spelen.
Duidelijkheid door FBI
Ondanks dat het een plausibele verhaal leek werd het toch door weinigen geloofd. En dat lot trof ook de nieuwe verklaring, waarmee de Luchtmacht in 2006 kwam. Toen was het verhaal dat er sprake zou zijn geweest van een cockpit-dummie met etalagepoppen.
Pas in 2011 kwam er een soort duidelijkheid die aansloot bij de vele getuigenverklaringen van weleer. Dit keer was het niet de Luchtmacht maar de FBI die 64 jaar na het incident een verslag uit 1950 openbaar maakte waarin een luchtmachtfunctionaris de vondst van drie ufo’s en negen lichamen rapporteerde. De lichamen zouden door het leger zijn weggehaald en onderzocht.
ET
Na alle verklaringen en rapporten die niet bleken te kloppen kunnen we ons met recht afvragen of dit rapport nu wel de waarheid verteld. Kijkend naar de (zogenaamde) beelden van de autopsie kan ik in ieder geval concluderen dat het Roswell-incident iets goeds heeft voortgebracht. Want het kan gewoon niet anders dan dat het een grote inspiratiebron is geweest voor Steven Spielberg. Zonder Roswell had ET nooit bestaan! En met een opbrengst van bijna 800 miljoen dollar was dat toch in ieder geval een ´buitenaards´ succes.
